دانشگاه هاروارد Harvard University

دانشگاه هاروارد یکی از دانشگاه‌های خصوصی عضو لیگ دانشگاه‌های آیوی یا مجتمع نیلوفری است، مجتمعی متشکل از هشت دانشگاه مشهور جهان که به دلیل ساختمان‌های قدیمی که نمای آنها با پیچک پوشانده شده به این شکل نامگذاری شده‌اند.

هاروارد در کمبریج ماساچوست واقع شده و شدت نفوذ و قدرتی که دارد آن را به یکی از مشهورترین دانشگاه‌های جهان تبدیل کرده‌است. هاروارد در سال ۱۶۳۶ توسط نهاد هیات قانونگذار ایالت ماساچوست ایجاد شد و کمی بعد از آن نام اولین حامی و پشتیبان مالی این دانشگاه، جان هاروارد برای آن انتخاب شد.

دانشگاه هاروارد قدیمی‌ترین موسسه آموزش عالی در آمریکا محسوب می‌شود. بدنه دانشجویی و برنامه‌های آموزشی این دانشگاه در قرن هجدهم به تدریج از وضعیت صرفا و مذهبی به حالت عمومی‌تر درآمد و در قرن نوزدهم، ‌ این دانشگاه به بنیادی‌ترین مرکز فرهنگی در میان روشنفکران و نخبگان بوستون تبدیل شد. از سال ۱۸۶۹ تا ۱۹۰۹ در میانه جنگ‌های داخلی آمریکا، تصدی طولانی‌مدت چار ویلیام الیوت براین دانشگاه آن را به مرکز تحقیقاتی مدرن و حرفه‌ای تبدیل کرد. دانشگاه هاروارد در سال ۱۹۰۰ به عضو بنیانگذار انجمن دانشگاه‌های آمریکا تبدیل شد. ریاست این دانشگاه در دوران رکود اقتصادی بزرگ آمریکا و جنگ جهانی دوم به عهده جیمز بریانت انت بود، ‌ فردی که تلاش کرد پس از پایان جنگ ساختار آموزشی این دانشگاه را متحول ساخته و ورود به این دانشگاه را برای همه آزاد کند.

تاکنون هشت رئیس‌جمهور آمریکا، جان آدامز، جان کوئینکی آدامز، تئودور روزولت، فرانکلین روزولت، جان. اف. کندی، جورج بوش، رادرفورد بیرچارد هیز و باراک اوباما در این دانشگاه تحصیل کرده‌اند و ‌۱۵۰ برنده نوبل در این دانشگاه به عنوان دانشجو یا عضو هیات علمی و یا محقق حضور داشته‌اند. کتابخانه این دانشگاه نیز به عنوان یکی از بزرگترین کتابخانه‌های آکادمیک جهان و بزرگترین کتابخانه آمریکا از دیگر ارزش‌های آن به‌شمار می‌رود. هاروارد در میان تمامی موسسات آموزش عالی در جهان از بزرگترین پشتوانه مالی برخوردار است، پشتوانه‌ای که در ژوئن سال گذشته ارزشی برابر ۳۲.۳ میلیارد دلار داشت.

تاریخچه

هاروارد در سال ۱۶۳۶ به رای دادگاه عالی خلیج کلونی ماساچوست با نام ابتدایی کالج جدید یا کالج شهر جدید تاسیس شد. در سال ۱۶۳۹، ‌ پس از اینکه یکی از اعضای هیات علمی دانشگاه کمبریج ۴۰۰ جلد کتاب و ۷۷۹ پوند استرلینگ را به این دانشگاه بخشید، به هاروارد تغییر نام داد. بسیاری از فارغ‌التحصیلان اولیه این دانشگاه به عنوان کشیش و در کلیساها و یا مجلس در سرتاسر نیوانگلند مشغول به‌کار شدند. انکریز ماتر اولین رئیس دانشگاه هاروارد بود که از سال ۱۶۸۵ تا ۱۷۰۱ ریاست این مرکز را به عهده داشت. پس از وی جان لورت اولین رئیس غیرکشیش هاروارد به‌شمار می‌رود.