سرلشکر خلبان احمدخان نخجوان )۱۲۷۲ - ۱۳۴۵( اولین فرمانده نیروی هوایی ایران و به باور بسیاری نخستین خلبان ایرانی بود. او سال‌ها وزارت جنگ و فرماندهی نیروی هوایی ایران را بر عهده داشت. وی در زمان اشغال ایران توسط نیروهای روسیه و بریتانیا به جای دفاع از کشور، به کمک چندین افسر دیگر ۳۰ هزار سرباز را از پادگان‌های ارتش شاهنشاهی ایران مرخص کرد. به همین علت رضاشاه او را در برابر وزیران به باد کتک گرفت، درجه‌هایش را کند و به دادگاه نظامی ارجاع داد.
تحصیلات
احمدخان نخجوان به سال ۱۲۷۲ خورشیدی در تبریز پا به جهان گذاشت. وی پسر مهاجری از ایرانیان ساکن نخجوان قفقاز بود. پدر و پدربزرگش از سرداران قزاقخانه بودند.وی تحصیلات خود را در ایران و فرانسه به انجام رسانید و به سال ۱۲۸۹داخل مدرسهٔ قزاقخانه شد و به سال ۱۲۹۴ از آن مدرسه فارغ‌التحصیل شد و به بریگاد قزاق پیوست. در کودتا همکاری همه‌جانبه داشت و درجهٔ سرهنگ تمامی گرفت. پس از تشکیل قشون متحدالشکل در تیپ پیادهٔ اول رئیس ستاد تیپ بود. در سال ۱۳۰۲ به دستور وزیر جنگ وقت(سردار سپه) به جهت کسب علوم نظامی جدید عازم اروپا گردید و توانست رستهٔ خلبانی را در دانشکدهٔ ایستر فرانسه به اتمام برساند.
دانشگاه هاروارد Harvard University